Siatkówka należy do jednej z najpopularniejszych dyscyplin sportowych. Jej początki w Siedlcach sięgają ostatniej dekady XIX wieku.
Wówczas siedleccy gimnazjaliści, w czasie wolnym od zajęć w szkole i nauki własnej w domu, sami organizowali wyprawy na gry i zabawy ruchowe. Spotykali się najczęściej w soboty na placu wojskowym przy ul. Warszawskiej, w lesie na Sekule, na dziedzińcu przed gimnazjum lub na łączce proboszcza (chodzi prawdopodobnie o plac za kościołem św. Stanisława). Grali tam w piłkę, w tzw. ekstrę, ściankę i palanta.
Jednym z klubów działających w Siedlcach w latach 1921-39 był KS Strzelec, później nazwany KS 22 Strzelec im. K. Hozera i KS Związku Strzeleckiego. Organizował on zawody w wybranych dyscyplinach i konkurencjach m.in. w siatkówce. Do 1925 roku jedynym boiskiem w Siedlcach był plac ćwiczeń na Roskoszy należący do 9 Pułku Artylerii Ciężkiej, wykorzystywany także przez 22 Pułk Piechoty. W jednostce było wytyczone boisko do siatkówki z zawieszoną siatką.
W 1936 roku powołano Klub Sportowy Związku Strzeleckiego Siedlce. Było w nim kilka sekcji, które nie do końca prowadziły regularną działalność. W skład KS ZS znajdowała się drużyna siatkówki, która uczestniczyła w miejskich imprezach. Szkoleniem zajmował się klubowy instruktor prof. Hałko.
Wśród 21 klubów i stowarzyszeń sportowych w Siedlcach, które prowadziły działalność w latach 1918-39 sekcje siatkówki znajdowały się w KS Związku Strzeleckiego (1936-39), WKS 9 pac 1922-33), KPW Ognisko” (1931-39), Pocztowe Przysposobienie Wojskowe (1931-39), Międzyszkolnym Klubie Sportowym (1935-39). Z kolei wśród czternastu żydowskich klubów i stowarzyszeń sportowych w Siedlcach w latach 1918-39 sekcji siatkówki nie było.
Od 1925 roku Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w celu zwiększenia zainteresowania uczniów sportem poleciło kuratorium organizację szkolnych, miejskich i gminnych Świąt Sportu (Wychowania Fizycznego). Szkoły średnie w Siedlcach świętowały w czerwcu, a w piłce latającej (prawdopodobnie siatkówka) wygrała reprezentacja Żółkiewskiego. Z kolei w 1932 roku odbyły się turnieje dziewcząt i chłopców w siatkówce.
W święcie zorganizowanym przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego we wrześniu 1935 roku uczestniczyło ponad 300 sportowców, a reprezentacja Siedlec zajęła pierwsze miejsce w siatkówce dziewcząt, drugie w hazenie i trzecie w siatkówce chłopców.
Od 1935 roku w Siedlcach istniał Międzyszkolny Klub Sportowy, a podczas święta sportu mecz siatkówki z drużyną z Warszawy wygrali siedlczanie w setach 2:0.
W 1948 roku powołano do życia Powiatowy Inspektorat Kultury Fizycznej, który wspierał organizację imprez dla wojska. Przykładem są duże zawody dywizyjne zorganizowane na siedleckim stadionie w kilku dyscyplinach m.in. w siatkówce. W marcu 1950 roku w miejsce PIKF powołano Powiatowy Komitet Kultury Fizycznej. W programie działania było kilkanaście imprez masowych. Kalendarz obejmował zawody w siatkówce.
Po 1975 roku mieszkańcy miasta pragnący uprawiać sport wyczynowo byli skupieni w trzech klubach, a sekcja piłki siatkowej znajdowała się w szkolno-akademickim SZS-AZS.
Warto cofnąć się do pierwszych lat po II wojnie światowej. W grudniu 1947 roku z inicjatywy nauczyciela wf Henryka Karpowicza powołano Międzyszkolny Klub Sportowy z sekcjami gier sportowych. Na początku 1948 roku powstała drużyna siatkarzy.
W latach 1944-49 wśród ośmiu klubów sportowych siatkówkę uprawiano w KS Ognisko (1945-49), KS OM TUR (1945-48), KS Gwardia (1948-49), HKS (1946-1948).
Od 1950 roku w środowisku kolejarskim skupili się chętni do uprawiania sportu w sekcjach rekreacyjnych m.in. w siatkówce. We wrześniu 1950 roku koło ZS Kolejarz zorganizowało w Siedlcach jesienny turniej siatkówki o Puchar Przechodni Rady Głównej ZS Kolejarz z udziałem kolejarskich kół z Mińska, Terespola i Międzyrzeca Podlaskiego.
W latach 1949-55 istniało siedem klubów i kół sportowych. Siatkówkę uprawiano w ZKS Kolejarz (1/108 PKP, lata 1950-55), KS Związkowiec (1949-50), KS Gwardia (1950-54).
Po 1950 roku sekcje w kilku dyscyplinach prezentowały poziom co najwyżej międzypowiatowy, a niektóre zaprzestały działalności lub też organizowały tylko miejskie turnieje i zawody.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: NAC
