Założone w Siedlcach po 1918 roku kluby sportowe prowadziły swoją działalność wyłącznie za pieniądze zebrane ze składek członkowskich, darowizn osób wspierających sport i subwencji, które przekazywały samorządy lokalne i Komitety WF i PW.
Jednak budżety klubowe były niewielkie, a to uniemożliwiało rozwinięcie szerszej działalności. Dlatego też zarządy klubów szukały innych form finansowania. Dla przykładu w WKS 22 pp po 1928 roku powstał tzw. czarny fundusz, na który składały się wpływy z dzierżawy taniej jatki i wypasu bydła na placu Lessera. Przyczyną „pustek w kasie” był kryzys gospodarczy w Polsce, a w Siedlcach brak dużego przemysłu i sponsorów, którzy byliby skłonni wspierać sport. Patroni klubów, którymi byli przede wszystkim organizacje polityczne i paramilitarne, a także jednostki wojskowe nie były w stanie udźwignąć samodzielnie kosztów utrzymania wszystkich sekcji klubowych.
Po awansie jesienią 1931 roku piłkarzy WKS 22 pp do I ligi pojawiły się komentarze, że drużyna nie udźwignie kosztów uczestnictwa w rozgrywkach centralnych. Jednak dowódca pułku i prezes klubu płk Kazimierz Hozer uważał, że koszty wyjazdów piłkarzy do innych miast będą niższe, dlatego że skorzystają oni z ulg kolejowych, jakie przysługiwały żołnierzom. Poza tym działacze chcąc zwiększyć dochody apelowali do mieszkańców Siedlec o przystępowanie do klubu w charakterze członka, a co za tym idzie opłacanie składek.
W latach 1932-34 ważną pozycję w budżecie klubu pełniły dochody z biletów. Mecze Ligi Polskiej kosztowały dwa złote i były najtańsze w lidze (najdroższe w Łodzi). Jedenaście meczów rozegranych w 1932 roku w Siedlcach obejrzało ponad 11 tys. widzów. Z uzyskanych dochodów klub opłacał koszty organizacji meczów, odprowadzał składkę do PZPN, a z reszty połowa dochodu z każdego meczu była przekazywana przeciwnikowi.
Wysokie koszty udziału w rozgrywkach stały się przyczyną wycofania w połowie sezonu, w 1934 r. drużyny z rozgrywek Ligi Polskiej. Także problemy finansowe były powodem skreślenia w 1932 roku siedleckich klubów (ŻKS Kraft, KS OM TUR) z listy uczestników rozgrywek piłkarskich LOZPN i nieprzystąpienia KS Strzelec wiosną 1936 roku do rozgrywek A klasy, a wiosną 1937 roku do meczów B klasy.
W 1933 roku w Siedlcach nastąpiła reorganizacja klubów piłkarskich, a występujący w Lidze Polskiej i A klasie KS 22 „Strzelec” otrzymał wsparcie z Towarzystwa Przyjaciół „Strzelca”, które prowadziło publiczne zbiórki. Pieniądze przekazano klubowi, który wydatkował go na sprzęt sportowy, a pozostałe pieniądze przeznaczono na działalność Związku Strzeleckiego.
Z kolei nagrody rzeczowe, puchary i dyplomy działacze otrzymywali w darze lub kupowali z pieniądze sponsorów. Przez dwie dekady wśród fundatorów znalazło się wiele organizacji społecznych, magistrat, dowódcy jednostek sportowych i osoby prywatne.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: nac.gov.pl
