W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości najchętniej uprawianą dyscypliną była piłka nożna. Na początku lat 20-tych przy siedleckich gimnazjach powstawały drużyny piłkarskie.
Większość z nich przybrała później charakter szkolnych kół sportowych. Proces zorganizowania i przekształcania drużyn w zorganizowane formy rozpoczął się około 1923 roku. Odbył się pierwszy mecz uczniów Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. S. Żółkiewskiego z Gimnazjum Humanistycznym im. B. Prusa, 3:0 wygrali ci drudzy. Zaczęły powstawać drużyny m.in. Przyszłość przy Żółkiewskim, KS Vulcan z Prusa, a także Syrena (później przekształcona w Promień). Były także drużyny: Kazimierzak, Naprzód, Bolesławia i Wicher.
Gimnazjaliści rozgrywali mecze między sobą, wyłaniając mistrza miasta oraz nawiązywali kontakty z drużynami sąsiednich miast. Na przykład Vulcan grał z WKS 9 pac Siedlce (1:9) i Orlętami Łuków (1:2). W 1924 roku mistrzem Siedlec został KS Vulcan, z kolei w mistrzostwach Legii Szkolnych zajął drugie, a rok później trzecie miejsce. W 1927 roku w finale mistrzostw miasta Żółkiewski wygrał 3:1 z Prusem.
Na początku lat 200tych aktywność w upowszechnianiu sportu wśród uczennic szkół średnich wykazywał Żeński Związek Sportowy Świt, organizując zawody dla dziewcząt w kilku dyscyplinach.
W 1925 roku na polecenie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego kuratoria zaczęły organizować miejskie i gminne Święta Sportu. W 1925 roku w czerwcu taka impreza odbyła się w Siedlcach, a uczestniczyli w niej uczniowie szkół średnich. W turnieju piłkarskim gimnazjalistów wygrała drużyna Przyszłość z Żółkiewskiego, w piłce „latającej” (siatkówka) reprezentacja Żółkiewskiego, a w koszykówce drużyna Studium Nauczycielskiego. Odbyły się także zawody lekkoatletyczne w kilku konkurencjach, a także w trójboju w których startowało 54 uczniów. W kolejnych latach takie zawody również się odbywały. Zlecono, aby w programie miejskich imprez znalazły się lekkoatletyka, pięciobój, przeciąganie liny i gry zespołowe.
Od 1928 roku święta sportowe zostały powiązane ze Świętami Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. 23 i 24 czerwca 1928 roku takie zawody odbyły się w Siedlcach, a brały w nim udział drużyny szkolne i zespoły hufców przysposobienia wojskowego, członkowie klubów sportowych oraz niezrzeszeni. Święto podzielono na trzy części, pierwsza to religijno-patriotyczna, druga pokazy i zawody sportowe i trzecia wręczenie nagród, świadectw i odznak. Program świąt w kolejnych latach był podobny. Ten spontaniczny rozwój sportu wśród młodzieży został przyhamowany w 1927 roku. Ministerstwo wydało dwa zarządzenia, w myśl których w szkołach średnich mogły działać szkolne kółka o charakterze sportowym (SKS), zakładane za zezwoleniem kierownika szkoły. Mogły także powstawać międzyszkolne kółka sportowe (MKS). Ministerstwo zakazało jednocześnie uczniom przynależności do pozaszkolnych stowarzyszeń i klubów sportowych. Uczniowie i drużyny SKS i MKS mogły uczestniczyć tylko w szkolnych i międzyszkolnych zawodach, a na udział młodzieży w zawodach pozaszkolnych musiał wyrazić zgodę kierownik placówki. Przypomniano także o konieczności promocji zdrowych ćwiczeń cielesnych, gier i zabaw, które miały odciągnąć młodzież od uprawiania coraz bardziej popularnej gry w piłkę nożną, zakazanej dla młodzieży szkolnej. Jak mówiono, wśród młodzieży należy rozwijać „sportowanie”, sport szkolny w formie zabawowej. Niezbyt chętnie popierały sport wyczynowy, propagowany przez związki sportowe.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: archiwum Sławomira Kindziuka
