W pierwszym kwartale 1954 roku powołane zostało Koło Sportowe Start-Podlasie. Emblematem kół ZS Start był młot otoczony częścią koła zębatego z wkomponowaną nazwą zrzeszenia i barwami czerń i czerwień. Do połowy marca 1953 roku w samej Warszawie założono 18 kół tego zrzeszenia, a na terenie województwa warszawskiego 12 kół.
W dziejach siedleckiego sportu przyjmowano, że KS Start-Podlasie powstało do połowy stycznia 1953 roku. Jednak analiza sprawozdań z działalności MKKF z pierwszej połowy lat 50-tych ubiegłego wieku daje podstawy do stwierdzenia, ze koło to powstało później, dopiero w I kwartale 1954 roku. Potwierdza to również fakt, że bokserzy koła uczestniczyli w rozgrywkach B klasy dopiero od sezonu 1954/55. Pierwszy odnotowany mecz międzyklubowy hokeiści na lodzie rozegrali w Siedlcach dopiero w 1955 roku (z OKWS Lublin, a między tercjami odbyły się pokazy łyżwiarzy figurowych ZS Sparta Warszawa). W rozgrywkach ligowych hokeiści uczestniczyli od sezonu 1955/56.
Pierwszym prezesem zarządu KS Start-Podlasie został Stanisław Iżykiewicz, prezes Spółdzielni Pracy Rymarzy Przodownik. W zarządzie znaleźli się także: Henryk Prokopiak, mjr Mikołaj Tatarzyński, Andrzej Bujalski i Krzyszczak. Po zgłoszeniu hokeistów do rozgrywek B klasy jesienią 1955 roku prezesem był już Marian Zemło, a wiceprezesem Mieczysław Sikorski. Siedziba koła znajdowała się w Spółdzielczych Zakładach Stolarskich.
Koło zyskało grono nowych działaczy wywodzących się z rosnącej w siłę socjalistycznej „spółdzielczości”. Z kolei władze Siedlec wykonując w ramach planu 6-letniego dyrektywę Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1950 roku przeprowadziły likwidację prywatnej produkcji, a do końca 1952 roku w mieście powstało 15 spółdzielni pracy, w rękach prywatnych zostało tylko sześć drobnych zakładów. KS Start-Podlasie wsparły SPR Przodownik i inne powołane spółdzielnie. W kole utworzono sekcje piłki nożnej, hokeja na lodzie i bokserską, później powstały kolarska, tenisa stołowego i szachowa. Wówczas stosowano zamienne albo dwuczłonowe nazwy kół (pierwszy człon wskazywał zrzeszenie, do którego było przypisane). Nowe koło nie miało własnych obiektów sportowych, ale otrzymało dużą pomoc finansową z centrali ZSSP Start.
Od początku lat 50-tych ZKS Kolejarz Siedlce przeżywał głęboki kryzys organizacyjny. Dochodziło do częstych zmian zarządu i prezesów, którymi kolejno byli: Marian Gniwek, Tadeusz Tutkowski, Czesław Czarnocki. Teoretycznie klub dysponował stadionem, ale w latach 1950-54 rzeczywiście obiekt podporządkowany był dowództwo garnizonu. Odchodzili czołowi zawodnicy m.in. piłkarze, kolarze, tenisiści stołowi, do sekcji KS Start-Podlasie. Rada Okręgowa ZS Kolejarz w Warszawie zupełnie nie zajmowała się klubami i kołami w terenie przekazując im sprzęt, najczęściej bezużyteczny. Na przykład do Siedlec przywieziono młot lekkoatletyczny, którego nie używano, ponieważ nikt w mieście tej konkurencji nie uprawiał. Nie było etatowych szkoleniowców, treningi prowadzili starsi wiekiem zawodnicy. Pozytywnie oceniano tylko dwie sekcje: szachową (drużynowi mistrzowie województwa warszawskiego) oraz tenisa stołowego. Żużlowcy ze zlikwidowanej w 1953 r. sekcji motorowej przenieśli się do I-ligowych zespołów Kolejarza Rawicz i Budowlanych Warszawa.
Podczas zebrania w dniu 13 kwietnia 1954 roku Maria Żybura poinformowała, że Związek Zawodowy Kolejarzy wnioskuje o „sfuzjowanie bratnich kół ZS Kolejarz” przy Parowozowni PKP oraz Ekspozyturze PKS. Do ich połączenia doszło w kwietniu 1955 r.
W latach 1949-55 na terenie miasta istniało siedem klubów i kół sportowych, przynależnych do siedmiu związkowych zrzeszeń branżowych. Wraz z utworzonym w 1954 roku KS Start-Podlasie miały one charakter klubów sportowych z sekcjami sportu wyczynowego i drużynami uczestniczącymi w rozgrywkach ligowych. Aktywność siedleckich kół i klubów zależała od zaangażowania sportowców, działaczy i pracowników zakładów pracy, otrzymywanych dotacji finansowych oraz zainteresowania nimi wyższych instancji zrzeszeń branżowych. Z sześciu drużyn piłkarskich istniejących w Siedlcach przed reorganizacją polskiego sportu, w latach 1952-54 uczestniczyła w rozgrywkach zaledwie jedna drużyna ligowa (Kolejarz), a po 1954 roku dwie (Kolejarz i Podlasie).
Mimo likwidacji sekcji żużlowej Kolejarza po 1952 roku w mieście nadal odbywały się w obecności wielotysięcznej widowni turnieje i mecze żużlowe na krajowym poziomie.
Prężnie rozwijała się, założona pod koniec 1954 roku w KS „Start-Podlasie” sekcja hokeja na lodzie, której zawodnicy w lutym 1956 roku awansowali do warszawskiej A klasy. Dobrze spisywali się szachiści Kolejarza, którzy pięć razy byli mistrzem województwa warszawskiego.
Pozostałe sekcje w kilku dyscyplinach po 1950 roku prezentowały co najwyżej poziom międzypowiatowy (kolarstwo, boks, tenis stołowy, pływanie, w niektórych zaprzestano działalności lub organizowano tylko miejskie turnieje i zawody (lekkoatletyka, koszykówka, siatkówka).
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: Krasuski / archiwum Sławomira Kindziuka
