Ważnym wydarzeniem w historii środowiska sportowego Siedlec były zorganizowane w 1984 roku obchody 40-lecia Pogoni. Z tej okazji odbyły się dwa atrakcyjne mecze towarzyskie ze stołecznymi drużynami.
22 sierpnia piłkarze Pogoni przegrali z nowym II-ligowcem, Polonią Warszawa 1:3. 10 października do Siedlec przyjechali piłkarze II-ligowej Gwardii Warszawa, a mecz zakończył się remisem 1:1. Główne uroczystości jubileuszowe odbyły się 14 grudnia, w pawilonie pingpongistów przy ul. Wojskowej. Podczas obrad Walnego Zgromadzenia Przedstawicieli Klubu społeczność Pogoni otrzymała sztandar ufundowany przez mieszkańców miasta oraz miejsce zakłady produkcyjne i instytucje. Sztandar na ręce prezesa Henryka Zbiecia przekazała delegacja w składzie: przewodniczący Rady Dyrektorów przy MRN Jan Bakuła, dyrektor WKFTiS UW Waldemar Anusiewicz i przewodniczący RW ZSSP Start Ryszard Kuźmicki. Ponadto na skwerze przed siedzibą klubu na stadionie przy ul. Wojskowej odsłonięto pamiątkowy kamień z mosiężną tablicą, na której był napis: „W 40-lecie PRL sportowcom i działaczom, walczącym o wolność. MZKS „Start-Pogoń” Siedlce (głaz wraz z tablicą zdemontowano około 2005 r. przed budową pierwszego segmentu Galerii Siedlce). Na zakończenie jubileuszowych uroczystości odbyło się towarzyskie spotkanie kilku pokoleń siedleckich sportowców i działaczy.
Mimo kryzysów organizacyjno-finansowych Pogoń do końca lat 80-tych pozostawała najsilniejszym klubem w województwie siedleckim. Z sukcesów z tej dekady i za jedno z największych wydarzeń w dziejach sportowych miasta z lat 1956-1989 należy wymienić znakomitą serię meczów piłkarskich w rozgrywkach o Puchar Polski w sezonie 1987/88.
Jesienią 1987 roku IV-ligowa Pogoń wyeliminowała w rozgrywkach centralnych kilka drużyn I ligi, a wiosną 1988 roku w ćwierćfinale Pucharu Polski dwukrotnie zagrała z Legią Warszawa (0:3, 1:3). O wielkiej randze meczów ze stołecznym klubem świadczy fakt, że 1 marca 1988 r. z piłkarzami, trenerem Lechem Poduchem i działaczami w klubowej świetlicy spotkał się I sekretarz KW PZPR w Siedlcach Andrzej Ornat. Wcześniej takie spotkania nie były praktykowane, a te wyjątkowe można tłumaczyć tym, że tak wielkiego wydarzenia piłkarskiego w Siedlcach nie było od 1947 roku, gdy Ognisko walczyło w jednej z trzech grup z czołowymi zespołami o wejście do I ligi.
Rozegrane 6 marca 1988 roku w Siedlcach spotkanie z Legią wywołało ogromne zainteresowanie. Klubowi działacze spodziewali się 7 tysięcy widzów z Siedlec i regionu, przyjazdu kilkuset kibiców Legii oraz kilkudziesięciu warszawskich dziennikarzy, trenerów i działaczy. Według szacunków na mecz przyszło 10 tys. widzów (niektórzy podają, że było ich 11 tysięcy). Ponadto latem 1988 roku po raz pierwszy w historii klubu drużyna prowadzona przez Jana Niedźwieckiego awansowała do finałów piłkarskich Mistrzostw Polski juniorów do lat 19, w których zajęła czwarte miejsce.
Do 1989 roku Klub Sportowy Pogoń-Start Siedlce dwukrotnie zmieniał nazwę. Pierwsza zmiana dokonana na początku 1974 roku wynikała z zaleceń Rady Głównej ZSSP „Start”, który przeprowadził akcję ujednolicenia nazw klubów podległych zrzeszeniu.
Na podstawie zatwierdzonego 22 kwietnia 1974 roku statutu z wprowadzonymi zmianami, w Rejestrze Stowarzyszeń i Związków Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie, pod numerem 1418 został wpisany Klub Sportowy Spółdzielczości Pracy Start-Pogoń Siedlce.
W następnych latach w finansowanie klubu bardziej angażowały się wspierające poszczególne sekcje siedleckie zakłady pracy: WLKS Mostostal, FSO Polmo, ZPD Karo, PTSB Transbud, Odlewnia Staliwa Stalchemak, Spółdzielnia Pracy Kominiarzy, Miś i Introdruk. Dlatego działacze uznali, że pozostając nadal pod patronatem ZSSP Start, należy przekształcić Pogon w klub ogólno miejski.
14 grudnia 1979 roku na Walnym Zgromadzeniu Przedstawicieli Klubu z okazji 35-lecia istnienia, delegaci zmienili dotychczasową nazwę na Międzyzakładowy Klub Sportowy Start-Pogoń.
W sierpniu 1992 roku decyzją rady miasta zlikwidowany został Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Klub administrował stadionami przy Wojskowej i Prusa oraz halą i lodowiskiem przy Prusa. W 1996 roku z inicjatywy prezydenta Henryka Guta stadion przy ul. Prusa został zamieniony na obiekt lekkoatletyczny, a bieżnia, skocznie i rzutnie otrzymały sztuczną nawierzchnię typu Mondo. Jesienią z powodu skorodowanej instalacji do zamrażania tafli zamknięto sztuczne lodowisko Torpark. W styczniu 1999 roku nad kortami tenisa ziemnego pojawił się balon pneumatyczny, dzięki temu zajęcia i treningi od jesieni do wiosny odbywały się pod dachem.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: archiwum Sławomira Kindziuka
