Początki zawsze są trudne. U rugbistów wszystko zaczęło się w 1979 roku, a może ciut wcześniej od spotkania Jerzego Matwiejczuka, który był prezesem Wojewódzkiej Federacji Sportu z Henrykiem Niedziółką, wówczas studentem ostatniego roku AWF, rugbistą Mazovii Mińsk Mazowiecki i AZS AWF Warszawa. Po studiach zaczął pracę w Szkole Podstawowej nr 3 i wówczas Matwiejczuk zaproponował mu założenie drużyny rugby.
Na pierwszym trening, który odbył się 9 września 1979 roku Niedziółka dysponował tylko dwiema piłkami, a przyszli zawodnicy wybierani byli spośród uczniów klas VII i VIII. Nad rugbistami opiekę objęła Wojewódzka Federacja Sportu.
15 kwietnia 1980 roku drużyna WFS debiutowała w rozgrywkach Warszawskiej Ligi Juniorów, a pierwszym przeciwnikiem był AZS AWF Warszawa. Mimo ambitnej gry siedlczanie przegrali 3:33, lecz nie rozpaczali. Pierwsze punkty zdobył z rzutu karnego Krzysztof Gruda. 24 kwietnia, w przegranym 6:54 meczu juniorów z Mechanikiem Mińsk Maz. pierwsze punkty z przyłożenia zdobył Robert Kożuchowski. Zwycięstwo przyszło w ostatnim spotkaniu sezonu, WFS wygrał w Mińsku z kadetami Mechanika 21:4.
W 1980 roku w Siedlcach, w ramach akcji promującej rugby rozegrany został mecz juniorów Polska – NRD, który zakończy się wynikiem 16:7.
W kolejnym roku skład zespołu zaczął się stabilizować. Kadeci brali udział w dwóch turniejach nieoficjalnych mistrzostw Polski, zajmując III miejsce w Mińsku i IV w Sopocie. Mecze rozgrywali również juniorzy. W kolejnym roku kadeci zajęli IV miejsce w I MP kadetów, a juniorzy piąte w rozgrywkach Warszawskiej Ligi Juniorów. Powołania do kadry Polski juniorów dostali: Krzysztof Leonik, Zbigniew Wyrębiak, Leszek Koprowski i Stanisław Wasiak.
Początkowo WFS planowało szkolenie tylko młodzieży, po trzech latach okazało się, że można już wystawić drużynę seniorów. W 1983 roku WFS została zgłoszona do rozgrywek II ligi, a pierwsze spotkania rozegrano 13 marca w Sochaczewie. WFS uległa AZS AWF Warszawa 4:16 , 0:34 Budowlanym Łódź i 0:12 Orkanowi Sochaczew. 27 marca w inaugurującym meczu II ligi siedlczanie przegrali u siebie 0:24 z Budowlanymi Lublin. Pierwszy sezon zakończyli na VII miejscu. Z kolei juniorzy zajęli czwarte miejsce w MP i zakwalifikowali się do finału B w Pucku, zajmując ostatecznie siódme miejsce. 7-8 października w Siedlcach odbyły się finały MP kadetów. W meczu o trzecie miejsce WFS wygrała 3:0 z Podlasiem Sokołów Podlaski i zdobywając brązowy medal. Punkty zdobył z karnego Dariusz Jaroszewicz. Jego ojciec Janusz Jaroszewicz został kierownikiem drużyny, piastując funkcję przez 15 lat, do października 1998 roku.
8 kwietnia 1984 roku seniorzy WFS odnieśli pierwsze zwycięstwo w II lidze, wygrywając z Mazovią 12;11. Kończąc sezon zajęli czwarte miejsce. Od 11 do 13 września w Siedlcach odbył się półfinałowy turniej MP juniorów. Drużyna po zwycięstwach z Brdą Rytel (11;3), Posnanią Poznań (32:0) i Budowlanymi Olsztyn (8:0) awansował do finału A. Finały odbyły się w Poznaniu, a WFS okazała się czarnym koniem turnieju. Po zwycięstwach z Ogniwo Sopot (13:12), Bobrkiem Bytom (9:4) i Budowlanymi Olsztyn (8:6) zdobyła złoty medal. Był to pierwszy w historii siedleckiego sportu tytuł mistrza Polski w grach zespołowych. Dwa lata później zespół awansował do I ligi. W październiku w Siedlcach powstał Okręgowy Związek Rugby, którego prezesem został Stanisław Kowalczyk.
Na początku 1985 roku na zgrupowaniu w Siedlcach przebywała reprezentacja Polski juniorów (asystentem Zdzisława Szczybelskiego był od roku Niedziółka). Odbył się również kurs sędziowski, a arbitrami okręgowymi zostali: Henryk Niedziółka, Zbigniew Wyrębiak, Sylwester Lenartowicz i Krzysztof Leonik.
Z kolei seniorzy zadebiutowali w Pucharze Polski, odpadali w 1/8 finału przegrywając w dwumeczu z Bobrkiem Bytom (12:7 i 3:15), a rozgrywki II ligi ukończyli na piątym miejscu. W sierpniu po raz pierwszy drużyna wyjechała na mecze zagraniczne do Rumunii.
Sukcesy odnosili i juniorzy, awansując do finałów MP. Będąc obrońcą tytułu , WFS została organizatorem mistrzowskiego turnieju, a odbył się on 14-18 października w Siedlcach i Sokołowie Podlaskim. Siedlczanie wygrali dwa i przegrali jedno spotkanie i zajęli w grupie trzecie miejsce. Po zwycięstwie nad Posnanią zostali sklasyfikowani na piątym miejscu.
Dobry rok mieli kadeci, którzy wygrali turniej o Puchar OZR i zdobyli mistrzostwo okręgu. Finały MP, zostały włączone do XII Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży. WFS po pokonaniu w eliminacjach Budowlanych Łódź, Ogniwa Sopot, Filara Bytom, zaś w finale Budowlanych Olsztyn (15:6) i zdobyło złoty medal. Kapitan drużyny Dariusz Jaroszewicz został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju. W listopadzie w Siedlcach odbył się mecz Polska – NRD (22:4). Pod koniec 1985 r. w myśl nowych przepisów Wojewódzka Federacja Sportu nie mogła bezpośrednio finansować drużyny rugby. Szukając nowego patrona, działacze trafili do Fabryki Narzędzi Skrawających VIS. Dyrektor zakładu Marek Sztaba był przychylnie nastawiony do owalnej piłki.
1 kwietnia 1986 roku powstał Robotniczy Klub Sportowy VIS z sekcją rugby, obok sekcji piłki siatkowej mężczyzn i szachów.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: archiwum Sławomira Kindziuka
