Maciej Tataj: Trener chciał, żebym tutaj przyszedł

Z Maciejem Tatajem, nowym napastnikiem siedleckiej Pogoni rozmawiał Mateusz Ciulak.

Co zadecydowało o tym, że trafił pan do Pogoni?
– Jest tutaj drużyna, która będzie grała w I lidze, a także infrastruktura na wysokim poziomie. Poza tym trener chciał żebym tu przyszedł, a jest to bardzo istotne.

Poprzedni sezon spędził pan w Motorze. Indywidualnie rozgrywki zakończyły się dla pana sukcesem, ale drużynowo nie było powodów do zadowolenia. Jak z krótkiej perspektywy czasu ocenia pan powody spadku lublinian do III ligi?
– Motor miał wysokie aspiracje sięgające nawet I ligi. Skończyło się to bardzo źle, bo spadkiem. Złożyło się na to kilka czynników, ale nie chcę o nich mówić, bo mógłbym kogoś urazić. Swoje dołożyliśmy my, jako zawodnicy, jednak też biję się w piersi. Swoją cegiełkę do spadku dołożył w klubie każdy.

Grał pan w ekstraklasie w Koronie Kielce. Czemu mimo kolejnych obfitych bramkowo sezonów tak późno trafił pan do elity futbolu w Polsce?
– To pytanie nie do mnie. Tak jakoś się ułożyło. Cieszę się, że w ogóle w ekstraklasie dane mi było zadebiutować.

Ciekawostką jest, że strzelał już pan bramki klubowi z Siedlec. Najpierw w GLKS Nadarzyn, a ostatnio w Motorze. Pamięta pan te spotkania?
– Pamiętam spotkanie Motoru z Pogonią w Lublinie, w którym przegraliśmy 1:2, ale nie wspominam go dobrze. W rewanżu nie zagrałem i też przegraliśmy 1:2. Jeśli chodzi o Nadarzyn, to szczerze nie pamiętam jakie były wyniki i ile tych bramek było.

Dawno, dawno temu grał pan w Okęciu Warszawa razem z kilkoma ekspogonistami. Atak tworzył pan z Adamem Czerkasem, a w tej drużynie grali jeszcze Mariusz Marczak i Dariusz Dadacz. Zgodzi się pan, że Okęcie dysponowało wtedy ciekawym składem.
– Okęcie miało naprawdę solidny skład, ale jakoś przez szereg lat nie udało się awansować na zaplecze ekstraklasy.

W 2007 roku nie mając jeszcze na swoim koncie występów w polskiej ekstraklasie zadebiutował pan w fińskiej, w drużynie Vaasan Palloseura. Jak Pan tam trafił?
– Trener Polonii Waldemar Fornalik nie widział mnie w składzie i musiałem spróbować sił gdzie indziej. Byłem w Vaasan na testach około tygodnia, a przepisy w Finlandii pozwalają zagrać testowanym zawodnikom w meczu ligowym. Nie wypadłem za dobrze i szybko wróciłem do Polonii.

Wysoko o pańskich umiejętnościach wypowiadał się grający trener Bartosz Tarachulski. Czy poza nim znał pan kogoś z kadry zespołu przed przyjściem do Siedlec?
– Z Piotrkiem Kosiorowskim zaliczam już trzeci klub, a z Danielem Dybcem znam się z Dolcanu. Bartka Tarachulskiego poznałem, kiedy byłem w Polonii, a on trenował z nami gościnnie.

Jaki cele stawia pan sobie w nadchodzącym sezonie – indywidualny i drużynowy?
– Cel drużynowy ciężko mi określić. Na ten temat powinni się wypowiedzieć trener i prezes. Ja sam chcę pomóc drużynie w jak największej ilości wygranych meczów – najlepiej strzelając bramki. O liczbie nie ma co mówić. Jak będzie, zobaczymy, czas pokaże.

Dziękuję za rozmowę.

źródło: własne; foto: Sport.pl