Początki hokeja na stawie w parku miejskim

Początki siedleckiego hokeja na lodzie, jako dyscypliny sportowej datuje się na lata 1937-39. Wówczas uczniowie Liceum i Gimnazjum im. Bolesława Prusa pod kierunkiem prof. Hermanowskiego, w ramach zajęć wychowania fizycznego rozgrywali mecze na zamarzniętym stawie w parku miejskim.

Jak wyglądały owe początki? Budowano prowizoryczne bandy, a mecze międzyklasowe cieszyły się dużym zainteresowaniem mieszkańców miasta. W 1953 roku hokej znalazł swoje miejsce w Podlasiu Siedlce. Na czele klubu stał Stanisław Zemło, wiceprezesem był Mieczysław Sikorski, a kierownikiem sekcji Leonard Czapiński. Ten ostatni zarejestrował sekcję w Polskim Związku Hokeja na Lodzie. Debiut Podlasia w rozgrywkach warszawskiej B klasy miał miejsce pod koniec 1953 r. Hokeiści zajęli drugie miejsce, za Świtem Nowy Dwór Mazowiecki. Wówczas drużynę tworzyli: Witold Kołodziejczyk, Jerzy Rybarczyk, Wenanty Wilichowski (bramkarz), Józef Mróz, Henryk Zieleniecki, Marian Głuszczak, Tadeusz Szmurło, Leonard Czapiński, Zbigniew Konka, Zbyszko Budrecki, Janusz Zawodniak i Marian Mudent. Do zespołu dołączyli także pochodzący z Łukowa Wojciech Jankowski i Zdzisław Jędrol.

Od sezonu 1956-57 już jako Pogoń hokeiści wywalczyli awans do A klasy, gdzie występowali przez siedem lat. W sezoonie 1963-64 hokeiści awansowali do ligi okręgowej i bez problemu się w niej utrzymywali. Pod koniec lat 60-tych była szansa na awans do II ligi, jednak z powodu braku sztucznego lodowiska aspiracje upadły. Działacze przygotowywali lodowisko na stawie, aby móc rozgrywać ligowe spotkania. Siedleccy stolarze chałupniczym sposobem naprawiali połamane kije hokejowe i produkowali nowe. Z ogromnymi trudnościami zdobywano drogie kaski, ochraniacze na ręce i nogi. Najczęściej zawodnicy występowali w wełnianych czapkach i rękawiczkach. Mimo to po kilku latach obok seniorów powstały grupy juniorów i młodzików. Chłopcy wybierani byli przez trenerów podczas rozgrywek ligi międzyszkolnej, która była organizowana od 1957 r.

Do 1964 roku trenerem hokeistów był Leonard Czapiński, pomagał mu Zbyszko Budrecki. W sezonie 1964-65 Jan Blum, a następnie zawodnik Wojciech Jankowski. Od sezonu 1967-68 opiekę nad zespołem przejął Leszek Zbożeń. W latach 1965-67 klub organizował równolegle z ligą międzyszkolną rozgrywki hokejowe kół LZS.

Hokej w Siedlcach zdobywał coraz większe grono zwolenników. W 1967 r. powstało lodowisko utworzone na asfaltowym placu obok stadionu piłkarskiego przy ul. Wojskowej. Na meczach pojawiały się tłumy kibiców. W związku z tym 19 stycznia 1968 r. działacze powołali Społeczny Komitet Budowy Sztucznego Lodowiska w Siedlcach. Na czele stanął Tadeusz Cipkowski, a w skład weszli także Józef Bujalski, Marian Krupa, Leonard Czapiński, Tadeusz Grygiel i Stefan Okuniewski. Starano się o dotację i rozpoczęto zbiórkę pieniędzy w postaci tzw. cegiełek. Dokumentacja inwestycji została zatwierdzona 20 listopada 1970 r., a w drugim etapie społecznym komitetem kierował Witold Dąbrowski wraz z Witoldem Harasimem i Zbigniewem Huczkiem.

To właśnie wtedy, pod koniec lat 60-tych, rozpoczął się najlepszy okres siedleckiego hokeja. Ściągnięty do miasta trener Tomasz Świetlik wraz z grupą nauczycieli stworzył rozbudowany system szkolenia młodzieży. W jedynce i siódemce chłopcy od trzeciej klasy mieli zajęcia na lodzie. Urządzano lodowiska, a w każdej szkole była drużyna hokeja. Sekcja liczyła prawie 200 osób. W rozgrywanych od 1965 roku Turnieju o Puchar Trybuny Mazowieckiej juniorzy zajmowali dwa razy pierwsze miejsce, a puchar został w Siedlcach na stałe. Pierwszą drużynę okręgową od 1968-69 trenował były hokeista Legii, mistrz Polski i olimpijczyk Edward Kocząb.

Systematyczna, kilkuletnia praca z młodzieżą sprawiła, ze powstała mocna drużyna juniorów. Hokeiści Pogoni znaleźli się w czołówce północnej grupy centralnej ligi juniorów. Liderem tej drużyny stał się Wiesław Jobczyk, który dwa razy pod rząd był królem strzelców ligi juniorów oraz wyjechał na mistrzostwa świata juniorów grupy B. Podstawowa piątka zespołu to: Jobczyk, Krzysztof Szyszko, Wojciech Pawlak, Wiesław Boruc, Krzysztof Karaś.

Wiesław Jobczyk to legenda siedleckiego hokeja i najsłynniejszy wychowanek sekcji. Z kolei Krzysztof Karaś karierę zrobił na krajowych i zagranicznych lodowiskach jako sędzia hokejowy.

KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ

źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: archiwum Sławomira Kindziuka