Drugą sekcją, obok piłki nożnej Klubu Sportowego Ognisko, założonego na przełomie 1944-45 była sekcja tenisa stołowego. Istnieją informacje, że w ping-ponga grali już w latach 30-tych uczniowie siedleckiego gimnazjum.
Tuż po wojnie, w 1946 roku w Ognisku grali m.in. Jan Tomaszewski, Kazimierz Skup, Tadeusz Dąbrowski, Witold Kołodziejczyk, Adam Żybura, Zbigniew Kozak, Waldemar Kępa, Jerzy Tomaszewski, Andrzej Lewandowski. Henryk Karpowicz wraz z nimi w 1947 r. utworzył Międzyszkolny Klub Sportowy z sekcją tenisa stołowego.
W kwietniu 1948 r. po turnieju masowym utworzono reprezentację Siedlec. Sekcje tenisa stołowego powstały także przy innych siedleckich klubach. Mowa o Związkowcu i OM TUR. Do czołowych zawodników, którzy występowali w lidze okręgowej przy pingpongowych stołach należeli: Skup, Puzio, Tomaszewski, Lewandowski, Kępa i Barbara Starnawska wraz z Jadwigą Wójcikowską. Mecze obywały się w Sali Technikum Mechanicznego i SP nr 1.
Pierwsze mistrzostwa Mazowsza rozegrano w 1951 r., a Turniej Trybuny Mazowieckiej (później Sztandaru Młodych, WOT i 7 Redakcji) od 1955 r. Pierwsze mistrzostwa Siedlec zostały rozegrane w 1956 r., a zwyciężyli w nich – Ossowski i Mróz, Starnawska i Wójcikowska i wśród seniorów Kępa i Lewandowski.
W 1957 r. kobieca drużyna Pogoni awansowała do półfinału mistrzostw Polski, a w 1959 r. podczas mistrzostw Mazowsza Wójcikowska wygrała w finale ze Starnawską.
Wiosną 1960 r. Pogoń zwyciężyła w A klasie i awansowała do ligi okręgowej. Na dziewiątym miejscu drużyna ukończyła rozgrywki w 1962 r. Od tego roku zaistniał obowiązek wystawiania w drużynie jednej pingpongistki. W tych latach tenisiści trenowali w sali SP nr 7. Na czterech stołach. Od 1963 do 1969 roku zawodnicy odnosili spore sukcesy, m.in. awans do ligi międzywojewódzkiej (tzw. II liga) wywalczyli: Jan Sochacki, Zofia Nowak, Jan Rowicki, Andrzej Stephan, J. Głuchowski, R. Miatkowski i Grzegorz Rowicki. W 1969 r. PZTS wprowadził II ligę. Pogoń w pierwszym sezonie gry zajmuje dziewiąte miejsce, a drugi zespół wywalczył w okręgówce pierwsze miejsce.
Sezon 1970-71 to walka o wejście do I ligi i Pogoń zajęła drugie miejsce. Były i inne sukcesy. Jan Sochacki zdobył mistrzostwo Mazowsza wśród seniorów, a Andrzej Zyśk wśród juniorów, Zenon Poświata był drugi wśród młodzików, drugie miejsce zajęła także drużyna juniorów.
Po reorganizacji rozgrywek pierwsza drużyna Pogoni spadła do ligi okręgowej, a druga drużyna do A klasy. Były i sukcesy, drugi raz z rzędu Jan Sochacki został mistrzem Mazowsza. Brązowy medal drużynowo wśród juniorów na mistrzostwach Polski zdobyli: Henryk Zaręba, Zenon Poświata i Sylwester Dąbrowski. W 1972 r. klub nawiązał kontakt z I-ligowym ESG Magdeburg z dawnego NRD, rozgrywając spotkania towarzyskie.
W sezonie 1972-73 siedlecki zespół ponownie awansował do II ligi, spokojnie utrzymując się w rozgrywkach, wygrywając większość spotkań. W 1976 r. nastąpiła kolejna reorganizacja rozgrywek, a w Gdańsku odbył się turniej eliminacyjny do I i II ligi kobiet. Wśród 60 drużyn awans do I ligi państwowej świętowały siedleckie zawodniczki. Z kolei pingpongiści Pogoni uczestniczyli w rozgrywkach II ligi. Kolejne lata były dla Pogoni dobre. W 1977 r. Dorota Mińska startowała w mistrzostwach Europy zajmując miejsce na początku drugiej dziesiątki. Sukcesy przyszły również w MP juniorów i juniorek. W sezonie 1978-79 seniorzy po raz pierwszy w historii awansowali do I ligi. W drużynie grali: Adam Schneider, Sochacki, Głuchowski, Dąbrowski, Zaręba. W 1979 roku tenisiści przenieśli się do pawilonu typu Pilawa przy ul. Wojskowej.
Po ograniczeniu przez PZTS I ligi do ośmiu zespołów Pogoń została zdegradowana do II ligi.
KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: vimuz.pl
Jedna odpowiedź
Widać że w dawnych czasach ludzie też potrafili cieszyć się sportem