Garnizon Siedlce był największym garnizonem na Podlasiu, stąd stacjonujący w nim żołnierze uprawiali bardzo wiele dyscyplin sportowych: strzelectwo, piłkę nożną, lekkoatletykę, hippikę, szermierkę, tenis, boks, kolarstwo.
Żołnierze garnizonu Siedlce bardzo chętnie trenowali także tenis ziemny. Już w 1922 roku przy Klubie Sportowym „Strzelec” sekcję założył ppłk Leopold Endel-Ragis ze sztabu 9 DP oraz dowódca 22 pp i 9 pal. Z kolei w zimie, na kortach wojskowych organizowano ślizgawkę. Przy kortach znajdował się pawilon sportowy z tarasem i szatnią. Prezesem sekcji tenisa ziemnego został ppłk Endel-Ragis, a zastępcą mjr Emil Dobrzański. W 1924 roku rozegrano mecz o mistrzostwo 9 Dywizji Piechoty. Z kolei w 1926 roku w Centralnych Mistrzostwach Wojska Polskiego w grze pojedynczej trzecie miejsce zdobył ppłk Kossowsid z 22 pp. We wrześniu 1932 roku w mistrzostwach Siedlec pierwsze miejsce zdobył mjr Dobrzański, a drugie płk S. Świtalski. Obaj wywalczyli także mistrzostwo w grze podwójnej. Od maja 1936 roku sekcja znalazła się w Polskim Związku Tenisa. Pierwszy mecz mistrzowski rozegrano z „Prochem” z Pionek. Siedlczanie przegrali 2:3. Od 1937 roku prezesem sekcji WKS Siedlce był mjr Dobrzański. Zawodnikami w klubie tenisowym WKS w Siedlcach byli, m.in.: W. Świerczyński, W. Zawadzki, S. Guliński, J. Lipski, S. Łaguna (prezydent miasta), T. Łukasik, Z. Chrzanowski, Mazek, nauczycielka H. Smolińska, dyrektor banku K. Guzik. Od 1935 do 1939 roku w klubie trenowało 75 zawodników.
W garnizonie Siedlce uprawiano także kolarstwo. W 1927 roku utworzono Siedleckie Towarzystwo Kolarskie, którego prezesem został Szczygielski. Żołnierze brali udział w imprezach kolarskich okręgowych, okolicznościowych czy „Wyścigu do Polskiego Morza”, a organizowano sztafety kolarskie. Sztafety organizował też Związek Strzelecki, a 8 maja 1936 roku kolarze Klubu Sportowego Strzelec z Siedlec wyruszyli na uroczystości pogrzebowe serca marszałka Piłsudskiego do Wilna. Sztafeta była jedyną sztafetą kolarską. Uprawiano także boks, w 1932 roku odbyły się eliminacyjne zawody bokserskie o mistrzostwo Siedlec. W 1935 roku odbyło się międzymiastowe spotkanie bokserskie Siedlce – Biała Podlaska. Było 12:4 dla naszego miasta.
Nie zapomniano także o pływaniu. Naukę prowadzono na wodach otwartych, stawach, jeziorach, rzekach, a zabezpieczano linami i żerdziami. W garnizonach znajdujących się w pobliżu rzek organizowano zawody kajakowe.
Tak więc rola jaką 9 DP pełniła na sportowej mapie Siedlec i regionu jest znacząca, a jej pomoc dla lokalnego społeczeństwa wprost nieoceniona.
źródło: własne / Paweł Borek, Radzyński Rocznik Humanistyczny tom 16, 1/2018; foto: zbiory Muzeum Regionalnego w Siedlcach
Jedna odpowiedź
To w latach dwudziestych było sporo tych klubów sportowych i sporo dyscyplin