Wśród 21 klubów i stowarzyszeń sportowych, które działały w Siedlcach w latach 1918-39 nie ma sekcji piłki ręcznej. Nie ma jej również wśród czternastu żydowskich klubów i stowarzyszeń, które funkcjonowały w mieście. Nie oznacza to jednak, że szczypiorniak był dla młodzieży dyscypliną nieznaną.
Od 1925 roku zaczęto organizować święta sportowe odbywały się turnieje dziewcząt i chłopców w piłce ręcznej. Od lat 20-tych XX wieku popularnością w Polsce, a także i w Siedlcach cieszyła się hazena. Była ona zbliżona do piłki ręcznej i będąca jej poprzedniczką. W 1934 roku do najaktywniejszego z kół sportowych należało koło przy gimnazjum im. B. Prusa, gdzie jedną z sekcji była piłka ręczna.
Od 1975 roku mieszkańcy miasta, którzy chcieli uprawiać sport wyczynowy mogli to robić w trzech klubach. W dwóch znajdowały się sekcje piłki ręcznej. Były to KS Start-Pogoń i SZS-AZS.
Sekcja piłki ręcznej w Pogoni została utworzona w 1968 roku, a głównym inicjatorem był trener i sędzia, a także zawodnik II-ligowego Włókniarza Konstantynów. Dzięki temu już w sezonie 1968-69 siedlczanie inaugurowali w rozgrywkach mazowieckiej lidze okręgowej. Rywalami siedlczan w tej klasie rozgrywek były drużyny m.in. Jutrzenki, RKS Ursus, Stali Płock, Juranda Ciechanów, Startu Sierpc, Elektronika Piaseczno, Wilgi Garwolin, Mazura Radzymin, Orkana Sochaczew, Mazovii Mińsk Mazowiecki.
W tym okresie, a także w następnych latach w zespole Henryka Augustyniaka znaleźli się zawodnicy, którzy stanowili o sile drużyny, a byli to Edmund Bartczak, Andrzej Kluczek, Tadeusz Czech, Henryk Piskorz, Bogdan Bodnar, Andrzej Major, Ireneusz Chrząścik, Andrzej Barciński, Ryszard Gnat, Jan Bańkowski, Jan Grzechnik, Wiesław Kunka, Karol Kamecki, Wiesław Szyszko, Andrzej Garwoliński, Zdzisław Michalczyk, Leopold Kaniewski, Tadeusz Kanteluk, Leszek Szulawa, Tadeusz Kardas, Leszek Grześkiewicz, Mirosław Podniesiński. Równolegle trener Augustyniak szkolił mocną grupę juniorów z rocznika 1953, z której do drużyny seniorów dołączyli wkrótce Krzysztof Sobieszczak, Bogumił Krasuski, Andrzej Bartnik, Zbigniew Somla. Społecznym kierownikiem drużyny od powstania sekcji był Andrzej Pik.
Młodzieżowa drużyna Pogoni w latach 1969-72 uczestniczyła w mazowieckich rozgrywkach juniorów młodszych, a później juniorów.
W pierwszych latach gry Pogoń w kolejnych sezonach zajmowała miejsca w środku tabeli, będąc kilka razy blisko awansu do wyższej ligi. W sezonie 1972-73 szczypiorniści Pogoni zajęli pierwsze miejsce w lidze okręgowej, co było konsekwencją gry o wejście do II ligi. Niestety, ta sztuka się nie udała. Wiodącą rolę, która stanowiła o sile zespołu spełniali bramkarz Karol Wąs i skrzydłowy Roman Jakimiak, którzy byli wychowankami klubu.
Z czasem piłka ręczna zdobywała w Siedlcach coraz więcej zwolenników. Dużo młodych ludzi zgłaszało się do sekcji, chcąc ją uprawiać. Był to efekt nie tylko gry seniorów w rozgrywkach ligowych, ale także popularyzacji szczypiorniaka w siedleckich szkołach. Do treningów zachęcali nauczyciele wychowania fizycznego w Zespole Szkół Elektrycznych, Zespole Szkół Budowlanych, I LO im. Prusa, Technikum Mechaniczne, Technikum Samochodowe i Technikum Rolnicze oraz Szkoły Podstawowe nr 4 i 5. Dzięki temu powstał i rozwinął się system współzawodnictwa międzyszkolnego, a mecze między drużynami szkół średnich cieszyły się zainteresowaniem i wywoływały emocje nie mniejsze niż ligowe występy szczypiornistów.
Siedlecka siódemka swoje spotkania rozgrywała najpierw na asfaltowym boisku przy ul. Wojskowej, a później w hali sportowej przy ul. Prusa, która została wybudowana w połowie lat 70-tych. W 1975 roku trener Augustyniak został służbowo przeniesiony do Poznania, a po jego wyjeździe, w 1976 r. drużynę seniorów przejął zawodnik i nauczyciel wychowania fizycznego Andrzej Garwoliński.
W połowie lat siedemdziesiątych została utworzona, jako trzeci szczebel rozgrywek, liga międzywojewódzka, a Pogoń w 1977 roku po raz pierwszy do niej awansowała. Na wiosnę tego roku Jakimiak i Wąs przeszli z Pogoni do I-ligowej Piotrcovii Piotrków Trybunalski.
W tym samym czasie klub rozszerzył szkolenie młodzieży, prowadząc treningi w czterech grupach. Było to szkolenie wstępne dla 13-15 lat, a także młodzików 15-16, juniorów i seniorów. Silny zespół młodzieżowy Pogoni, który powstał w 1976 roku zmontował trener Cyprian Nowicki. Byli to zawodnicy wcześniej objęci szkoleniem oraz ci, którzy zostali odkryci przez trenera, większość z rocznika 1960. Wywalczyli oni tytuł mistrza okręgu, a grali m.in. Janusz Żuk, Roman Kozłowski, Paweł Prekurat, Leszek Wereda, Waldemar Izdebski, Roman Smółka, Stefan Sawicki, Sławomir Marchel.
Reorganizacja rozgrywek przed sezonem 1977-78 przez centralę związkową spowodowała stworzenie czterech grup III ligi po dwanaście drużyn w każdej. Siedlczanie grali w grupie południowo-wschodniej. Tuż przed startem rozgrywek wycofał się Hutnik II Kraków.
źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: bozpn.pl
