Powojenne losy obiektów sportowych cz. II

Po wybudowaniu na stadionie przy ul. Piłsudskiego toru żużlowego przyszła kolej na uruchomienie w 1955 roku trzech kortów tenisowych.

Pomogło to na ożywienie działalności w ZKS „Kolejarz” sekcji tenisowej. W następnych latach stadion był kilka razy remontowany. W 1958 roku podczas wizytacji obiektu przez warszawskich urzędników WKKF wyrażono zdziwienie, że tak duże miasto nie ma stadionu z bieżnią lekkoatletyczną. Wtedy też zapadła decyzja o likwidacji niewykorzystywanego toru żużlowego i budowie bieżni. W budżecie na 1959 rok zapisano kwotę 495 tys. zł na przebudowę stadionu i budowę pawilonu. Inwestycje ukończono w 1961 roku, a ich wartość rzeczywista wyniosła około 800 tys. zł. Ze stadionu zaczęli korzystać także zawodnicy ze szkółki lekkoatletycznej PKKFiT. W pawilonie, który znajdował się od ul. Sportowej mieściły się magazyny i szatnie Pogoni, świetlica klubowa oraz siedziby instytucji, a w latach 90-tych restauracja „Romatica”.

Po przejęciu stadionu w 1961 r. przez ZSSP „Start” został on przekazany w administrowanie KS „Start-Pogoń”. W 1967 roku plac z kortami tenisowymi, mieszczącymi się od ul. Wojskowej został zamieniony na asfaltowe boiska do gier zespołowych oraz trybunę z kilkuset miejscami. W lecie grali tam piłkarze ręczni Pogoni, w zimie hokeiści. Pod koniec lat 70-tych na stadionie rozpoczęto dwie nowe inwestycje. Od maja do grudnia 1979 roku nieopodal budynku NBP wybudowano drewniany pawilon typu „Pilawa”, który przez 25 lat służył do treningów i gdzie mecze rozgrywali tenisiści stołowi. Rozpoczęto budowę trzypiętrowego murowanego budynku jako skrzydła drewnianego pawilonu czynnego od 1961 roku. Duo prac wykonywano w czynie społecznym, a także przy pomocy brygady osadzonych w pobliskim Zakładzie Karnym.

Budynek z częścią hotelową i administracyjną został oddany do użytku w 1980 roku. Pomieszczenia na niskim parterze, gdzie mieściła się odnowa biologiczna zostały udostępnione dopiero w 1984 roku. z powodu problemów gospodarczych. Pawilon typu „Pilawa” został rozebrany przed pierwszym etapem budowy Galerii S w 2005 r. Połączone pawilony parterowy i piętrowy oraz stadion zlikwidowano w 2011 roku przed rozpoczęciem drugiego etapu budowy Galerii S.

Rolę drugiego stadionu w powojennych Siedlcach pełniło boisko gimnazjalne przy ul. Prusa. Początkowo było przypisane do Gimnazjum i Liceum Państwowego im. B. Prusa, a później traktowane jako międzyszkolne. W marcu 1948 roku młodzież ogrodziła je żywopłotem i utworzyła dwa boiska do siatkówki, 330-metrową, trzytorową bieżnię, skocznie i rzutnie. Pod koniec lat 60-tych boisko zostało zlikwidowane przed budową w tym miejscu obiektów utworzonej uczelni.

źródło: własne / archiwum Sławomira Kindziuka; foto: Pankiewicz