Marcin Sasal: W sparingach nie graliśmy na wynik

Trener Marcin Sasal opowiada o jego ostatnich miesiącach pracy w Pogoni Siedlce.

Początek pracy w Siedlcach był dla pana największym wyzwaniem w trenerskiej karierze?

Marcin Sasal: Na pewno było to inne wyzwanie. Czy najtrudniejsze? W wielu miejscach w Polsce pracuje się bardzo ciężko. Nie ominęło to również mnie. Rzeczywiście sytuacja w Siedlcach była początkowo trudna. W pewnym momencie wydawało mi się, że jest to mission impossible. Na moim pierwszym treningu w Pogoni byli praktycznie sami juniorzy. Zacząłem się zastanawiać, jak przy ograniczonym budżecie, zbudować solidną drużynę.

Kolejnym problemem był fakt, iż mało piłkarzy z poprzedniego składu chciało zostać w Pogoni. Opinię o klubie buduje się latami, a bardzo szybko można ją zepsuć. Moim zdaniem po barażach, momentalnie została ta opinia zniszczona. Myślę, że piłkarze, kibice i dziennikarze wiedzą o czym mówię.

Na czym się pan wtedy przede wszystkim skupiał? Biorąc pod uwagę finanse, miał pan bardzo ograniczone pole manewru.

– Dużego wyboru nie było. Menadżerom nie mogliśmy zapłacić, gdyż nie mieliśmy pieniędzy. Wiadomo, że zawodnicy mają swoje wymagania. Przyjęliśmy maksymalną kwotę, jaką możemy zapłacić 2-3 wiodącym zawodnikom. Wielu piłkarzy było trzeba bardzo długo namawiać, aby pojawili się w Siedlcach.

Dobrym przykładem jest tutaj Mateusz Żytko, który na początku naszych przygotowań obejrzał wszystkie obiekty Pogoni. Zastanawiał się długo, gdyż miał kilka innych propozycji. Dlaczego wybrał Siedlce? Nie wiem, na pewno nie była to dla niego najwyższa oferta finansowa. Kilku innych zawodników udało się również namówić do gry w Pogoni, mimo iż wspomniane finanse nie były naszym mocnym argumentem. Z niektórymi w przeszłości już pracowałem, choćby z Rafałem Misztalem. Wiedziałem, że będzie to pewny punkt drużyny. Moim głównym celem było to, aby do Siedlec nie trafił zawodnik, który będzie rozwalał szatnię. Zwracałem dużą uwagę na charakter. Szukałem graczy, którzy będą głodni gry.

Teraz zespół przypomina prawdziwą mieszankę rutyny z młodością.

– Zgadza się. Nie można wziąć do drużyny tylko młodych albo starszych zawodników. Nie zauważyłem w swoim zespole, że są grupki 2-3 osobowe, które nie trzymają się z resztą graczy. Udało się stworzyć fajną grupę ludzi, która chętnie przebywa w swoim towarzystwie. Wszyscy idą w tym samym kierunku.

Szybko dla Pogoni przyszły w tym sezonie trudne chwile. Już na początku rozgrywek zespół doznał wysokiej porażki z Dolcanem Ząbki czy Zawiszą Bydgoszcz. Miał pan myśli, iż w okresie przygotowawczym został popełniony jakiś błąd?

– Nie. Dziennikarze tylko tak mogą myśleć. Wiele czynników musi zadziałać, aby zespół grał dobrze. Samo przygotowanie fizycznie nie wystarczy, jest to tylko jedna ze składowych. W pierwszym meczu odstawaliśmy taktycznie od rywali. Na dodatek mieliśmy problem z młodzieżowcem. Na inaugurację zagrał Sebastian Krawczyk, który nie poradził sobie w tym spotkaniu i rywale to wykorzystywali. Poza tym jakie mogliśmy mieć przygotowania, skoro w każdym tygodniu dochodzili do nas nowi zawodnicy. Staraliśmy się, aby w dalszej części sezonu wyglądać dobrze pod względem fizycznym. Myślę, że to nam się udało. Były spotkania, w których nie mieliśmy problemów z grą przez całe 90 minut. Przegraliśmy wysoko z Zawiszą, jednak jakość tych zawodników była zdecydowanie wyższa niż nasza. Decydowały tam indywidualne umiejętności.

Niestety terminarz jest dla nas niekorzystny. Dolcan Ząbki wycofał się z rozgrywek, a my graliśmy już z nimi dwa spotkania. Pozostałe drużyny dostaną łatwe punkty. Gramy pięć meczów z zespołami, które są w górnej części tabeli. Później przyjdzie kilka meczów, które mogą okazać się dla nas kluczowe.

Przywiązuje pan wagę do wyników gier kontrolnych?

– Jakbym przywiązywał wagę, to cały czas gralibyśmy na wynik. Proszę zauważyć, że wszyscy zawodnicy dostali swoją szansę. Często w poszczególnych meczach pojawiali się juniorzy. W historii były drużyny, które wygrywały wszystkie mecze kontrolne, a później w lidze przyszła seria porażek.

W większości tych meczów graliśmy atakiem pozycyjnym. Zdaje sobie sprawę, jakie mamy mankamenty w zespole, ale nie chcę o tym głośno mówić, gdyż pracujemy nad pewnymi rzeczami. Mamy bardzo zróżnicowaną kadrę pod względem umiejętności. Często zdarzały się błędy indywidualne, ale cały czas szukam nowych rozwiązań. Między innymi w środku pola, gdzie w sparingach była duża rotacja. Nie było stabilizacji, mieliśmy lepsze i gorsze momenty. Pamiętam jak Legia zdobyła kiedyś mistrzostwo Polski, a przegrała większość meczów sparingowych.

Z drugiej strony był przypadek, iż Legia wygrała wszystkie mecze kontrolne, a potem wysoko przegrała w lidze z Zagłębiem Lubin.

– Dokładnie. Przez cały okres przygotowawczy trenowaliśmy bardzo ciężko. Rozegraliśmy sporo meczów na sztucznej nawierzchni, która nie wszystkim zawodnikom odpowiada. Wiem, że nie ma co narzekać, gdyż warunki mamy bardzo dobre. W trakcie przygotowań mieliśmy jednak problem ze sparingpartnerami. Mimo kłopotów, udało nam się zagrać kilka meczów na naturalnej nawierzchni.

Podam jeden przykład. Często słyszę narzekania na naszą grę. U nas wszyscy zawodnicy przyszli za darmo, a w zespole z Białorusi, z którym niedawno rozegraliśmy sparing występuje zawodnik, który ma na koncie 190 meczów w swojej lidze. Nawiązaliśmy od razu z nim kontakt i zapytaliśmy się, ile chciałby zarabiać w Pogoni. Okazało się, że taki gracz kosztuje minimum 20 tysięcy złotych.

Po nieudanej „przygodzie” z Rafałem Kujawą, drużynę z Siedlec wzmocnił ostatnio Daniel Gołębiewski.

– Jego transfer ciągnął się jak serial brazylijski. Zaczęliśmy rozmowy z nim na początku grudnia. Sam zawodnik nie chciał grać dalej w Dolcanie Ząbki. Trener miał inną koncepcję, w której Daniel Gołębiewski nie był brany pod uwagę. Sam Daniel jest bardzo ambitnym zawodnikiem i chciał zmienić otoczenie. Wiedział, że w Siedlcach trwają poszukiwania napastnika. W pewnym momencie Gołębiewski miał propozycję z innych klubów, które były dużo lepsze pod względem finansowym. Nic jednak z tego nie wyszło, i po nieudanej próbie z Rafałem Kujawą, postanowiliśmy wznowić rozmowy z Danielem.

Chciałbym poruszyć teraz inną kwestię. Wielu kibiców Pogoni nie może pogodzić się z faktem, iż mecze jej drużyny nie są pokazywane w stacji Polsat.

– To nie jest do mnie pytanie.

A boli to pana, że drużyna z Siedlec nie jest pokazywana szerszej publiczności w Polsce?

– Widocznie nie zasłużyliśmy swoją grą, aby nas pokazywać. Musimy być cierpliwi i liczyć, że w pewnym momencie zostaniemy pokazani w telewizji. Z tego co słyszałem, to w najbliższym czasie będzie transmisja w Siedlcach. Niektórzy snują teorie spiskowe, iż z jakiegoś powodu jesteśmy pomijani przez Polsat.

Nie ma w tym żadnego drugiego dna?

– Myślę, że nie. Jeszcze trochę cierpliwości i będzie transmisja z meczu w Siedlcach. Wcześniej współpracowałem z Orange Sport i tam zawsze były badania oglądalności, stacja mocno o to dbała. Proszę zgadnąć jaka drużyna, która obecnie występuje w I lidze, miała wówczas największą oglądalność?

Stomil Olsztyn?

– Zgadza się. To Stomil miał wówczas największą oglądalność, a wiadomo, że ich stadion jest trochę z innej epoki. Była to drużyna, która może nie grała porywającej piłki, ale była bardzo solidna. Świadczy to o popularności tego zespołu. Nasuwa się pytanie czy transmisja w Siedlcach nam coś da? Teoretycznie może pomóc znaleźć sponsora dla Pogoni, ale szczerze mówiąc, wątpię w to. Jeżeli ktoś jest zdecydowany na wspieranie klubu, to nie będzie sugerował się tym, czy Pogoń będzie pokazywana w telewizji 1 lub 2 razy w rundzie.

Tak jak mówiłem wcześniej, nie wiem czym sugeruje się stacja Polsat, wybierając mecze do transmitowania. Oczywiście, że są docinki o tym, że istnieje Arka TV, Chrobry TV czy Zagłębie Sosnowiec TV. Z drugiej strony czy my mamy jakąś siłę przebicia, jeśli chodzi o media w Polsacie?

Zapytam się jeszcze o najbliższego rywala Pogoni Siedlce – Zawiszę Bydgoszcz. Przygotowuje już pan zespół pod kątem tego przeciwnika?

– W Zawiszy jest sporo nowych zawodników i liczę na to, że nie wszystko u nich na początku zatrybi. Myślę jednak przede wszystkim o swoim zespole. Najbliższe mecze gramy z czołówką ligi, z którą w pierwszej rundzie osiągnęliśmy przyzwoite wyniki. Pokonaliśmy Wisłę Płock czy GKS Katowice. Z Zawiszą co prawda przegraliśmy, jednak moim zdaniem nie graliśmy wtedy źle. Indywidualne umiejętności przeważyły o tym, że to rywale zdobyli trzy punkty.

Pamiętajmy, że musieliśmy wtedy grać w Pruszkowie. Można powiedzieć, że pojedynek odbył się na neutralnym gruncie. Rozumiem, że Siedlcach nie było oświetlenia i nasz obiekt nie został dopuszczony do rozgrywek. W Pruszkowie z kolei przebieraliśmy się w hali, która była poza obiektem. Nie istniały żadne względy bezpieczeństwa, gdyż zawodnicy musieli przejść przez ulicę, tą samą drogą, którą chodzą kibice.

Murawa na ostatnim meczu Pogoni w Pruszkowie też była fatalna.

– Wcale się temu nie dziwię. W tamtym okresie grały tam trzy drużyny, plus były konsultacje reprezentacji Polski. Ciężko było utrzymać dobrą nawierzchnię. Stadion w Pruszkowie też jest bardzo specyficzny. Nie ma tam punktów odniesienia, które są choćby na zamkniętych obiektach. Przeżyliśmy to i mamy teraz nową rundę.

Nie wszystko jednak układa się dobrze, gdyż już są pierwsze problemy, o których rozmawiam z zarządem. Pierwsza sprawa: musimy przyzwyczaić się do naszego stadionu. Ja w swojej karierze grałem na nim tylko jeden mecz. Są zawodnicy, którzy nigdy nie grali na tym stadionie. Ba, nie mieli nawet jednostki treningowej. Dla nas to będzie też nowość.

źródło: WP SportoweFakty, foto: Kamil Sulej (2), Maciej Sztajnert, Michał Głódź